Bugün bir okuyucu mektubunu daha sizlere iletiyorum. Bu kez Hatay’ın Dörtyol ilçesinden Sema Ciner yazıyor:“17 mayıs 2011 günü saat 24 dolaylarında Gazi İlköğretim caddesindeki küçük konfeksiyon dükkanıma molotof kokteylli saldırı yapıldı. Saldırıda camlarım kırıldı, mallarım yandı, kalanlar da kullanılmayacak duruma geldi.
Bu olay işyerimde asılı olan Türk bayrağı yüzünden başıma geldi. Aynı gece bir aracı da üzerinde Türk bayrağı olduğu için kundakladılar. İşyerim 40 gündür kapalı.
Olay günü belediye başkanımız ve kaymakam bey geldiler. Belediye başkanımız dekorasyon ve boya işlerini karşılarım dedi, şu anda bir kutu boya veririz diyorlar.
Kaymakam bey beni sağduyuya davet etti. Seçim öncesi ortalık karışabilir, bu işi sakin bir şekilde kapatalım. Pencerelerinize gazete çekin ve kimse bahsetmeyin dedi.
Ben de ortalık karışsın ve huzursuzluk olsun istemem. Dediği gibi yaptık ve olayı duyurmadan kapattık.
Şu an çok mağdurum ve ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Kaymakam bey olay benden çıktı, ben yapacağımı yapıp gereken yerlere bildirdim. Artık cevap bekleyeceksiniz, bu da kaç ay sürer bilemem dedi.
Okuyan üç çocuğum var. Okul masrafları, kira parası, yanan mallarımın ödemeleri, bunları karşılayacak ne param var, ne de gelirim.
Eşim 500 lira ücretle pastanede çalışan bir işçi. Ben durumumun incelenerek yardım yapılmasını bekliyorum. Sizin aracılığınızla sesimi duyurmak istiyorum. Lütfen yardımcı olun.”
Dün Sema hanımı aradım, molotof atanların yakalanıp yakalanmadığını sordum. “Hiçbir makam hiçbir şey söylemiyor. Bize hiçbir bilgi vermiyorlar ve böyle perişan bir durumda bekliyoruz” dedi.
Bir kez daha sordum:
“Vitrinde asılı olan Türk bayrağı mıydı?”
“Evet” dedi, “Saldırı aslında bayrağımıza yapıldı.”
Ben de “Evet, Türkiye işte bu durumlara düşürüldü. Bir daha sakın ola ki Türk bayrağı asmayın, mümkünse PKK bayrağı asın!” demek zorunda kaldım!
İLKKURSUN
